Geçmiş yıllarda başkaldırı isyan sayılan silahsız hareketler, bu gün protesto sayılıyor. İsyan, ayaklanma ve başkaldırı, günümüzde terörizm kelimesiyle ifade ediliyor.

Yönetimin zalimliklerine karşı, taraf tutmalara, adam kayırmalara karşı yürütülen her türlü toplu hareket; isyan, ayaklanma ve başkaldırı kabul edildiği çok eski dönemlerde, örneğin M.Ö. 195 yıllarında ilk büyük köle ayaklanması İtalya’da, daha sonra, II. Köle isyanı Sicilya’da ve III. Köle isyanı ise M.Ö. 73 yılında neredeyse, Roma İmparatorluğunu yerle bir edecek boyutlarda Köle Spartacus öncülüğünde cereyan ediyor. Spartacus 120 bin kişilik bir isyancı ordusuna komuta eder.

Sonuç olarak bu isyanların hepsi de kimi hemen, kimi birkaç yıl sonra kanlı bir şekilde bastırılıyor. Binlerce köle çeşitli işkencelerden geçirilerek öldürülüyor.

Öldürülüyor, işkence ediliyor ama gün geliyor, yine köle direnişleri neticesinde kölelik büyük bir ölçüde son buluyor. Yani görünürde köleler zafer kazanıyor.

II. Köle isyanının önderi Eunus çıkardığı isyandan sonra kral bile oluyor. Dört yıl kadar krallık yapıyor. Sonrası malum!

Günümüze geldiğimizde; seçme seçilme özgürlüğü, din ve ifade özgürlüğü gırla gidiyor. Her Anayasa değişikliğinde bu değerler öne çıkartılıyor ve halkın evet bilhassa halkın bunları duyması sağlanıyor.

Evet din ve vicdan özgürlüğü önemli! Getirilsin, getirilsin…

İyi de farklı dine mensup veya hiçbir dine mensup değil veya değişik standartlarda giyiniyor diye sokak ortasında insanlar dövülüyor ve bazen de öldürülüyor. O zaman çıkartılan yasa hangi din ve hangi vicdanı esas alıyor?

Görüldüğü üzere; eğitim seviyesi yükselmedikçe, yasalar kâğıt üstünde kalmaktan ileri gidemez. Siz herhangi bir partinin seçmenleri, sanıyor musunuz ki sizin partiniz başa geçerse rahat edeceksiniz?

“Devleti yöneten kişinin değişmesi, fakire durumunda bir değişme getirmiyor, o sadece efendi değiştiriyor”. Diyor ünlü bir düşünür. Evet, sadece efendi değiştiriyoruz. Yine Serf Kölelerde olduğu gibi toprakla birlikte alınıp satılmalar günümüzde aynen devam etmekte. Çalışmakta olduğunuz işyeri bir başkasına satıldığında yani el değiştirdiğinde, siz de el değiştiriyorsunuz. Satın alan yeni patronunuz veya eski deyimle efendiniz oluyor.

Peki, eski düzenden farkımız ne?