"TUTUKLULUK CEZASI"
Evet. Hukukun, sadece "Suç işleyeni cezalandırıcı" değil, dolaylı olarak "Suçu Önleyici" rolü de vardır. Yani, mahkemeler-yargıçlar verdikleri cezalarla, "Bundan sonra bu tür bir şeye kalkışan ayağını denk alsın. Böyle cezalandırırım" gibi bir mesaj verirler topluma.
Buraya kadar tamam. Yargı zaten bunun için vardır.
Ama yargı, ceza verirken sadece bunu yani "önleyici-caydırıcı" yönünü düşünerek ceza veremez. Yani, yasada/kitapta ne yazıyorsa onu (alt-üst limitleri gözeterek) verebilir. Bir başka deyişle, "Suçun karşılığı 3 yıl ama, ben 5 vereyim de, daha çok önleyici-caydırıcı olsun" diyemez. Oyun değil bu.
Yargı şunu da yapamaz:
"Bu adam/kadın aslında suçlu olmayabilir. Yargılama sonunda ceza veremeyebilirim. Ama ekstradan bir süre tutuklu kalmasını sağlayayım yani tutuklu yargılayayım da, bundan böyle bu eyleme kalkışanlar, en azından uzun süre tutuklu kalarak ceza çekeceklerini bilsinler. Ayaklarını denk alsınlar" diyemez.
Ahmet Şık'ın 434 ve Murat Sabuncu'nun 495 gün haksız yere tutuklu kalmaları, işte tam da budur. "TUTUKLULUK CEZASI".
Buna hakkınız yok.
Bunu yaparak, siyasi tesir/telkin altındaki yargı diyor ki:
"Ey gazeteci milleti!. Bakın, alırız içeri.. Ceza almasanız bile en azından bu insanlar gibi cezaevi hücresinde sürüm sürüm süründürürüz. Yattığın da yanına kalır... Ona göre.. Ayağını denk al..."
Dünkü Şık ve Sabuncu tahliyelerinin bir anlaşılmaz tarafı da şudur. Yasalarda tutukluluğun şartları bellidir:
- Suçun niteliği
- Kaçma şüphesi
- Delilleri karartma şüphesi
Bunlar mevcutsa niye bıraktın?
Değilse, bunca ay (tam da bu gerekçelerle) neden içeride tuttun?
Neresinden baksanız, hukuk "guguk" olmanın da ötesine geçmiştir.
